Chciałbym dzisiaj się podzielić moim świadectwem dzięki, któremu przybliżyłam się do Boga i pogłębiłam swoją wiarę.

Mam na imię Julia. Kiedy chodziłam do klasy czwartej miałam wtedy lekcje zdalne. Pewnego dnia usłyszałam głos chłopaka na lekcji języka angielskiego i wtedy poczułam emocje, które uważałam za oznaki zakochania. Nie mogłam o nim przestać myśleć. Kiedy wróciłam do szkoły w piątej klasie to cały czas kiedy tylko mogłam to się na niego patrzyłam. Dowiedziałam się od chłopaków z klasy podczas ich rozmowy, że istnieje coś takiego jak pornografia. Nie zamierzałam jej oglądać, aż pewnego dnia zgubiłam podczas Wf-u najświętszy medalik. Modliłam się do Boga przez cały tydzień. Naszły mnie myśli, że Bóg mnie nie słyszy, tylko sama ze sobą rozmawiam. Zaczęłam oglądać filmy pornograficzne i się nie modlić, a jedyne moje spotkanie z Bogiem to było przyjęcie Eucharystii.
Po pewnym czasie zrozumiałam, że jest to nałóg. Zaczęłam podczas przyjmowania Eucharystii prosić Boga, żeby to ode mnie zabrał, bo już nie chce tak żyć. Po roku czasu Bóg mnie wysłuchał. Stało to się w ten sposób, że na urodziny dostałam telefon na którym rodzice założyli mi kontrolę rodzicielską, a ja oglądam na tablecie. Mama przyszła do mnie i mi pokazała, że przyszła jej wiadomość, że właśnie takie coś oglądam. Powiedziała mi, że jeśli jeszcze raz tak zrobię to zabierze mi tablet i telefon. Powiedziałam jej, że to nie ja, tylko to sprawa szatana, ale nie chciała mnie słuchać.
Wtedy chciałam bardzo podziękować Bogu za to co dla mnie uczynił, a więc przestałam tego chłopaka kochać, bo to nie jest miłość, tylko wymysł szatana. Zaczęłam się dużo więcej modlić, ale wyobrażenia związane z pornografią zostały  (nawet do dzisiaj, ale coraz mniej się pojawią). Zainstalowałam kilka aplikacji żeby wynagrodzić Panu Bogu za to co dla mnie uczynił: „Biblijny werset dnia” i ” Hallow” oraz „Pismo Święte”, aby pogłębić swoją wiarę. Nie tak dawno na ostatniej Godzinie Łaski, poznałam organizację Teobańkologia, ale wtedy uczyłam się do sprawdzianu z biologii z , którego dostałam 3+. Ewangelia według Świętego Mateusza: Mt 6, 1-6.16-18i Księga proroka Micheasza: Mi 7, 7-9 są moją wskazówką drogi ku świętości, a Psalm 23 jest moim ulubionym. Wspominam moją pierwszą komunię świętą, ponieważ ten Psalm śpiewałam w tym dniu.

Moim imieniem w tym roku 26 maja na bierzmowanie otrzymałam Maria Magdalena. Moje imię do bierzmowania ma swoją małą historię. Od zawsze chciałam mieć na imię Maryja. Kiedy musiałam podać imię na bierzmowanie to powiedziałam księdzu, że chce mieć na imię Maryja, ale później pomyślałam sobie że jednak chcę mieć na imię Maria Magdalena. Na następnym spotkaniu ksiądz mi powiedział, że nie mogę mieć na imię Maryja ponieważ jest to imię Matki Bożej i że będę mieć na imię Maria Magdalena. Bardzo wtedy się ucieszyłam. Ostatnio przez trzy dni śniło mi się, że jestem w kościele. Za każdym razem czułam pokój i radość. Kościół był prawie cały złoty. Nigdy takiego nie widziałam. Pierwszego dnia śniło mi się, że podniósł ksiądz na ołtarzu Ciało i Krew Chrystusa jak na normalnej Mszy Świętej. Drugiego dnia śniło mi się, że śpiewałam pieśni religijne w kościele na Mszy Świętej. Ostatniego dnia śniło mi się, że ksiądz Adam, który przygotował mnie do bierzmowania usiadł obok mnie w wielkiej drewnianej ławie, a kościół był pełen wszystkich osób które szły ze mną do bierzmowania. Jestem też osobą bardzo wrażliwą. Kiedy chodziłam do zerówki, dzieci mnie wyśmiewały i mi dokuczały. Pani na to nie zwracała uwagi, a gdy ja coś zbroiłam źle to już zwracała mi uwagę. Codziennie na wieczór płakałam. Na szczęście byłam tam tylko rok. Nie mam przyjaciół na Ziemi, ale Jezus jest moim przyjacielem na, którego zawsze mogę liczyć.