Przed kursem Alpha miałam słaby kontakt z Bogiem. Wierzyłam że On jest i nam pomaga ale wydawał mi się odległy. Modliłam się codziennie wieczorem, czytałam Pismo Święte i chodziłam w niedzielę na mszę ale nie czułam kontaktu z Bogiem.

O Alpha powiedziała mi mama. Chciałam nawet przyjść ale nie sama. Wtedy wydawało mi się że żadna z moich koleżanek nie będzie zainteresowana. Pomyślałam wtedy, Boże, jeśli uważasz że powinnam pójść i że jest mi to potrzebne, to proszę niech któraś z moich koleżanek też pójdzie. Parę dni później rozmawiałam ze swoją najlepszą przyjaciółką. Okazało się że ona szukała czegoś takiego jak Alpha ale również bała się pójść sama. Pomyślałam wtedy że to nie może być przypadek, tylko wola Boża. Niedługo potem poszłyśmy na pierwsze spotkanie. Byłam zaskoczona tym, że Bóg czynił cuda i ratował życie tak wielu osób, które mieszkały tak blisko Wadowic. Zawsze wydawało mi się że Bóg czyni cuda ale gdzieś daleko i przez jakichś specjalnych ludzi. Z każdym spotkaniem moja wiara rosła. Kiedy wychodziłam ze spotkań czułam szczęście i wiedziałam że Bóg jest ze mną. Podczas weekendu a dokładniej modlitwy wstawienniczej poczułam, że Bóg dotyka mojego serca, nie mogłam przestać płakać i cały czas się trzęsłam. To było jedno z najwspanialszych uczuć w moim życiu. Zawsze byłam osobą nieśmiałą i nie potrafiłam odnaleźć się w grupie. Ale na spotkaniach czuję, że coś łączy mnie z tymi ludźmi i mogę naprawdę być sobą.

Przed Alpha chodziłam zawsze smutna i nie czułam sensu w życiu, ale teraz wiem że sensem mojego życia jest Bóg i czuję radość oraz spokój. Wiem, że cokolwiek by się działo, Bóg będzie ze mną i zawsze będzie mnie wspierał i kochał.